Małżeństwo

Sakrament małżeństwa jest przymierzem między ochrzczonymi, mężczyzną i kobietą, którzy tworzą ze sobą wspólnotę życia i miłości, skierowaną na dobro małżonków oraz zrodzenie i wychowanie potomstwa (KPK, kan. 1055). Sam Bóg jest twórcą małżeństwa. Wpisane jest ono bowiem w samą naturę mężczyzny i kobiety, którzy wyszli z ręki Stwórcy (KDK 48). Małżeństwo nie jest więc instytucją czysto ludzką, ale pochodzi ono od Boga, który stwarza człowieka z miłości i do miłości (KKK 1604).Mężczyzna i kobieta są stworzeni wzajemnie dla siebie, aby tworzyć parę małżeńską. 'Dlatego to mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swoją żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem' (Rdz 2, 24).

'JA N., BIORĘ CIEBIE, N., ZA ŻONĘ (MĘŻĄ)* I ŚLUBUJĘ CI* MIŁOŚĆ,* WIERNOŚĆ* I UCZCIWOŚĆ MAŁŻEŃSKĄ* ORAZ ŻE CIĘ NIE OPUSZCZĘ AŻ DO ŚMIERCI.* TAK MI DOPOMÓŻ, PANIE BOŻE WSZECHMOGĄCY,* W TRÓJCY JEDYNY,* I WSZYSCY ŚWIĘCI'.

Jak dobrze się przygotować?
1. W małżeństwo każdy wnosi swoją osobowość, wychowanie, a przede wszystkim to, kim jest dzięki współdziałaniu z łaską Bożą i pracy nad sobą. Dobrze przygotuje się do życia małżeńskiego i rodzinnego ten, kto ciągle troszczy się o wzrost swojej miłości, kto ustawicznie uwrażliwia się na potrzeby drugiego człowieka, stara się mu służyć i uszczęśliwiać go. 'Jak chcecie, żeby ludzie wam czynili, podobnie wy im czyńcie' (Łk 6,31) - to jedna zasad podanych przez Chrystusa, których stosowanie w życiu umożliwi prawidłowe przygotowanie się do wspólnotowego życia małżeńskiego.

2. Niezbędna jest codzienna rozmowa z Bogiem (modlitwa). Tylko w niej człowiek otwiera się na Boga, który jest Miłością

3. W życiu codziennym, a w szczególności w małżeństwie, ważna jest też umiejętność odczytywania przeżyć drugiej osoby, jej uczuć, współodczuwanie z innymi. Potrzebna jest tu rozmowa z narzeczonym/ narzeczoną (otwarcie się na dialog)

4. Potrzeba ciągłej rewizji swojego życia i postępowanie. Częsty (najlepiej codzienny) rachunek sumienia skutecznie w tym pomaga

5. Warto systematycznie przystępować do sakramentu pokuty i pojednania, a przed ślubem - może nawet odbyć spowiedź generalną z części czy całości życia. Ważne jest dobre przygotowanie do tego sakramentu z uwzględnieniem warunków o których mówi Katechizm Kościoła Katolickiego (rachunek sumienia, żal za grzechy i postanowienie poprawy, szczera spowiedź oraz zadośćuczynienie Bogu i bliźniemu).

6. Świadome i czynne uczestnictwo w Eucharystii - uczy człowieka miłości prawdziwej - daru z samego siebie.

7. W rachunku sumienia warto zastanowić się nad swoją relacją do Boga, Kościoła, bliźniego i samego (samej) siebie:

Grzechy przeciwko Bogu:

• brak zaufania w Jego miłość;
  
• narzekanie na życie;
  
• pycha: wiara w swoją moc, a nie moc Boga;
  
• zaniedbywanie czy brak modlitwy;
  
• nstrumentalne traktowanie Pana Boga, czyli świadome popełnianie grzechu z tłumaczeniem: 'Pójdę do spowiedzi i wszystko będzie w porządku';
  
• wyrzeczenie się Pana Boga;

Grzechy przeciwko Kościołowi: 

• brak zaangażowania w życie Kościoła;
• krytyka Kościoła bez poczucia współodpowiedzialności;
• odrzucenie (brak uczestnictwa, lekceważenie) sakramentów;
• nieposzanowanie dnia świętego;
• postawa: jestem wspólnotą z chrześcijanami tylko na modlitwie, Eucharystii, gdy wychodzę, jestem
• 'normalnym' człowiekiem - inni mnie nie obchodzą, bo przecież życie toczy się dalej;

Grzechy przeciwko bliźniemu:

• wykluczanie Boga z koleżeństwa, przyjaźni, miłości;
• budowanie relacji na kłamstwach;
• mało modlitwy za innych;
• lekceważenie innych;
• cudzołóstwo: zabicie osoby w drugim, zauważanie tylko ciała;
• pogarda: odmawianie godności drugiemu człowiekowi;
• obmowa: krytyczne mówienie o bliźnim, które nie przynosi mu korzyści;
• oszczerstwo: mówienie nieprawdy odnośnie drugiego człowieka;
• zawiść: zazdroszczenie komuś tego, co posiada, życzenie mu, żeby tego nie miał i (czasami) podejmowanie kroków w tym kierunku;
• nienawiść: pragnienie zła dla drugiego;
• zemsta: wymierzanie sprawiedliwości na własną rękę;

Grzechy przeciwko sobie:

• egoizm i egocentryzm, patrzenie na świat przez pryzmat samego siebie;
  
• życie marzeniami, czyli zamykanie się w świecie własnych marzeń;
  
• brak zatrzymania, refleksji, życie z przyzwyczajenia;
  
• brak pytania samego siebie o zgodność z wolą Bożą (czyli prawdziwość i słuszność) własnych decyzji i o to jak wykorzystuję czas ze względu na podjęte decyzje i obowiązki;
  
• brak akceptacji samego siebie: trwanie w postawie buntu wobec Pana Boga, że jestem taki, jaki jestem, i że moje życie jest takie, jakie jest, dostrzeganie jedynie swoich wad;
  
• zazdrość: nie cieszę się z tego, co mam i zamykam się w sobie;
  
• człowiek to dusza i ciało - brak dbałości o rozwój swojego ciała, o zdrowie fizyczne (ciepłe ubranie, odpoczynek, walka z nałogiem);
  
• nieczystość w odniesieniu do różnych sfer mojego życia, np.: myśli: decyzja na trwanie w erotycznych obrazach,
  
• pornografia: sprowadzanie świata i jego przeżywania do seksu;
  
• relacji z drugim człowiekiem: współżycie przed ślubem, wchodzenie w przestrzeń seksualną z drugą osobą;
  
• samego siebie: samogwałt;

(KKK 1601) 'Przymierze małżeńskie, przez które mężczyzna i kobieta tworzą ze sobą wspólnotę całego życia, skierowaną ze swej natury na dobro małżonków oraz do zrodzenia i wychowania potomstwa, zostało między ochrzczonymi podniesione przez Chrystusa Pana do godności sakramentu'

Związek małżeński zawarty w Kościele Katolicki jest sakramentem, który z woli Bożej i ustanowienia Chrystusa jest nierozerwalny. 'Co Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela'

Kandydaci do małżeństwa powinni obowiązkowo zgłosić się do kancelarii parafialnej na 3 miesiące przed ślubem w celu załatwienia formalności przedmałżeńskich.

Formalności prawne poprzedzające zawarcie małżeństwa załatwia się w parafii narzeczonej lub narzeczonego. Narzeczeni ponadto przedłożą następujące dokumenty:

1. Świadectwo chrztu świętego (aktualne, z datą wystawienia nie wcześniej niż trzy miesiące przed jej doręczeniem)

2. Dowód osobisty

3. Zaświadczenie o ukończeniu kursu przedmałżeńskiego

4. Zaświadczenia z Urzędu Stanu Cywilnego o stanie wolnym nupturienta .Trzy egzemplarze 'zaświadczenia stwierdzającego brak okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa' z Urzędu Stanu Cywilnego.
   UWAGA! Są one ważne trzy miesiące od daty wydania.

5. Zaświadczenia Poradni Rodzinnej

6. Osoby nieletnie (przed ukończeniem 18-tego roku życia) muszą przedstawić zezwolenie sądu i zgodę pisemną rodziców

7. Wdowiec lub wdowa - odpisy aktu zgonu zmarłego małżonka lub małżonki zarówno z U.S.C. jak i z parafii zamieszkania

8. Świadectwo wygłoszonych zapowiedzi, jeżeli jedna ze stron zamieszkuje w innej parafii

9. Dane personalne świadków ślubu: imię, nazwisko, wyznanie, wiek, adres zamieszkania, zawód

10. Świadkami mogą być jedynie osoby pełnoletnie, bez względu na narodowość i wyznanie (mogą być tej samej płci). Jeżeli ślub odbywa się w czasie mszy świętej wypada - jeśli są ludźmi wierzącymi - by przystąpili wraz z nowożeńcami do Komunii św.
    W/w wymagania dla pragnących przyjąć sakrament małżeństwa wynikają z przepisów prawa kościelnego i cywilnego naszego kraju

11. Narzeczeni zgłaszają się do kancelarii parafialnej trzy miesiące przed ślubem w celu spisania protokołu przedślubnego W/w wymagania dla pragnących przyjąć sakrament małżeństwa wynikają z przepisów prawa kościelnego i cywilnego naszego kraju

Wszelkich informacji zasięgnąć można w kancelarii.